http://www.radiom...v-trwam-4/

Niedokończona rewolucja "Solidarności"

Mieszka i żyje w Olsztynie wielu tych, dla których trzydzieści lat temu „Solidarność” oznaczała walkę o wolną i sprawiedliwą Polskę. Często kiedy słucham tego, co mówią przekonuję się, że postulaty z Sierpnia 1981 r. nie zostały spełnione. Niedokończona została rewolucja „Solidarności”! Po 1989 r. Polakom wmówiono, że żyją już w wolnym kraju, że tak oto wygląda prawdziwy kapitalizm.

Wszystko to jednak jest kłamstwem. Zrobiono wiele, by zapomnieć o „21 postulatach”, a tak naprawdę należałoby zapytać się, który z nich został spełniony? Różowy postkomunizm zajął miejsce czerwonego terroru, uwłaszczona postkomuna, co widać na przykładzie naszego regionu, byli komuniści rozkradli majątek narodowy, ludzi pozostawiono samych sobie, zmuszając do dłuższej i cięższej pracy. Ostatnio panująca bieda, rzesza niedożywionych dzieci, stały się istnym tematem tabu. Nikt już nawet się o to nie pyta. Wmawia się nam za to, ile Polska osiągnęła w ciągu ostatnich 23 lat.

Czyżby? Nawet w kinie (w przypadku Olsztyna najdroższym w kraju), oglądając obecne głupawe, sztampowe komedie romantyczne współprodukowane przez ITI, dostrzegamy, iż kreowany jest w nich nieprawdziwy obraz tzw. młodych wykształconych, z wielkich miast, w szykownych garniturach, przystrzyżonych i żelowych czopków, pracowników wielkich korporacji, wypranych ze swojej polskości, konsumentów… Mieszkając w najbiedniejszym województwie w kraju, dostrzegamy jeszcze czytelniej, jak karykaturalnie śmieszne są te filmy. Dlatego też tym bardziej wraca pytanie, co z postulatami dawnej, pierwszej i prawdziwej „Solidarności”? Ktoś każe nam zapomnieć o jej ideałach, o istniejącej wówczas autentycznej solidarności społecznej, o tym, że posiadanie własnego państwa i bycie częścią narodu coś oznacza.

Uczestnicy tej pierwszej „Solidarności” zawsze pozostaną dla mnie bohaterami. Oni zresztą wiedzą o tym. Zwłaszcza dlatego, że niegdyś nie wahali się zaryzykować własnych karier, nawet bezpieczeństwa własnego i rodzin, by walczyć z komunistycznym okupantem. Niestety dziś w wolnej Polsce spychani są często na margines życia publicznego, nierzadko zmuszeni przeżyć za 800 złotych miesięcznie, bywa że i eksmitowani na bruk. Właśnie ich dzieci wyjeżdżać muszą z kraju w poszukiwaniu pracy, w tym czasie dzieci komunistycznych sekretarzy robią kariery na miejscu, w końcu to ich państwo. Od rozpoczęcia transformacji nastąpiła niepokojąca atomizacja i rozwarstwienie społeczeństwa.

Nikt nawet już nie śmie zapytać dlaczego? Czy to normalne? Przecież właśnie we własnym kraju, czuć powinienem się najlepiej! Moi rówieśnicy mają dość, nikt nie chce porzucać ojczyzny, tu jest nasza ziemia obiecana. Przyjdzie chwila, kiedy starsi i młodsi upomną się o czekające na spełnienie „21 postulatów”, wówczas dokończymy rewolucję „Solidarności”.